Condoleances
Wilfried we zullen je missen. We zijn gelukkig dat we u zo'n lange periode gekend hebben. Zonder afscheid heb je ons verlaten op de boerderij waar je zo graag woonde. Je brede lach en je fonkelende ogen bracht je over op ons bij elke ontmoeting. Bij elk telefoon gesprekvroeg je hoe het ging met onze kleinkinderen:Klaas,Toon en Juul Je kon zo enthousiast vertellen over je vele reizen,over je werk,over leuke mensen op je pad Je was gepassionneerd door de schilderkunst,dat kon je ook uiten i in je eigen prestaties. Je mocht maar 6 maanden genieten van je pensioen. Je reis in de lente van dit jaar naar Sevilla was zo gelukt dat je volgend jaar wilde terug gaan. Je bezoek aan ons deze zomer komt er niet meer. Je blijft voor altijd in onze gedachten Jef en Aline
Aline Verwaest
Wilfried ontmoette ik als student aan de VUB. Wij hebben elkaar daarna nog een paar maal gezien, maar recent niet meer. Zijn schilderijen hebben mij altijd ontroerd. Hierbij betuig ik mijn innige deelneming aan zijn familie en geliefden.
Michel Baugniet
Mijn oprechte deelneming aan vrienden, collega's en buren. Een mooi mens is van ons heengegaan. Je neef Dirk.
Dirk Van Gaver
Querido compañero de la clase de miércoles, Beste Wilfried, Wij hebben je pas begin dit academiejaar leren kennen en moeten intussen alweer afscheid nemen … voor eeuwig. We hebben je leren kennen als alumnos, met jouw gedrevenheid voor Spanje en de spaanse taal. Je was zelfs 2 maand in Sevilla, zo groot was jouw liefde voor Spanje. Maar we hebben je ook leren kennen als mens en als begenadigd kunstenaar. En ongetwijfeld zijn er nog veel aspecten van jouw persoonlijkheid, die we nog niet mochten leren kennen en nu, voor altijd, een gesloten boek zullen blijven. Het ga je goed. ¡Que descanse en paz! Greet y Jacques
Jacques De Kegel
Querido Wilfried: Con una gran pena hemos recibido la noticia de tu fallecimiento. Sin podernos despedir, sin poderte ayudar. Quiero escribir estas palabras para expresarte mi más profundo respeto, cariño y agradecimiento por los bonitos momentos que hemos podido compartir. Siempre te recordaré. Tu profesora de español, Gemma Escuer
Gemma Escuer
On life, the universe & everything
Dirk De Jongh
We zijn allemaal passanten in dit leven, daar is geen ontkomen aan. Het geeft in zekere, gecompliceerde zin een betekenis eraan. Op weg komen we andere passanten tegen, kortstondige medereizigers van wie we de relevantie, of de richting die ze gaven aan onze uiteindelijke bestemming pas achteraf, veel later of veel te laat inzien. Soms komt dit besef pas opborrelen met het ontvangen van een overlijdensbericht. Wilfried werd een vriend, lang geleden. Ik kwam uit mijn provinciestadje een beetje toevallig in de grote metropool terecht. Tot dan oefende kunst wel een aantrekkingskracht op me uit, maar het was nog een overwegend abstract concept, dat enkel vorm kreeg in op vlekkeloze muren opgehangen beelden en ideeën. Mijn eerste vrouw was kunsthistorica, ze kende het kunstwereldje in Brussel door en door en initieerde me deskundig in het doorgronden en doorvoelen ervan. Mijn vage interesse en nieuwsgierigheid in kunst wist ze hiermee tot een nog prille passie om te vormen. Op onze omzwervingen ontmoetten we Wilfried Van Gaver, ik weet niet meer precies hoe. Het was vriendschap op het eerste gezicht. Om zijn innemende persoonlijkheid, ongetwijfeld, zijn natuurlijke spontaneïteit en ongedwongen manier om in het leven te staan. Maar zeker ook om zijn brede kennis en de gedrevenheid met dewelke hij zijn kunst beoefende, een rechtstreekse doorslag van de ontembare passie voor zijn modellen en de vaak robuuste verhalen erachter, die hij toen nog in klassiek mythologische taferelen ensceneerde, of omringd door lieftallige, organische motieven. Gay art. Het klinkt als een reductionistisch cliché, maar hij zou dit etiket vermoedelijk met trots gedragen hebben. Hij verborg niets, omdat er uiteindelijk niets verborgen hoeft te worden. De filter tussen zijn ego en de buitenwereld liet veel informatie door, in beide richtingen. Ik poseerde voor hem. Tweemaal. Naakt. Hoe hij me daarvan wist te overtuigen heb ik het raden naar. Vast staat dat hij de enige was die daartoe in staat kan zijn, al haalt bij mij de nieuwsgierigheid het wel vaker van de rede. Het leek me voor hem een natuurlijke daad. Ik keerde terug naar mijn provinciestad. We raakten elkaar uit het oog. Kan het zijn dat wat Merleau-Ponty het proces van 'sédimentation' noemde zich ook binnen een mensenleven afspeelt? Cultuur en filosofische inzichten kerven zich een baan doorheen opeenvolgende generaties, ze ankeren zich zo in het onderbewuste van een hele bevolking. Op kleinere schaal, in een relatief kort tijdsbestek van een leven, kan het best zijn dat hetzelfde proces zich aan de hand van zo’n ontmoetingen afspeelt. Wilfried heeft zich in ieder geval op een gelijkaardige manier in mij weten te verankeren. Vaarwel, medepassant, goede vriend. Jammer dat onze gemeenschappelijke weg niet wat langer was. Frederic
Frederic De Meyer
Wilfried was de lievelingsstudent van mijn promotor, Hubert Dethier, fijne gespreksavonden meegemaakt. Jammer dat we elkaar uit het oog verloren hebben, hij was een gevoelige mens. Meedeleven met hen die hem wel in het oog gehouden hebben. Komt er een tentoonstelling? sterkte!
Willem Elias
Vanwege een anonieme bewonderaar van je werk. Bedankt voor het moois dat je in de wereld hebt gebracht. Spijtig dat ik het je niet persoonlijk kon vertellen. Veel sterkte aan je geliefden en vrienden.
Nico Sels
Aan de familie, vienden en nabestaanden. Ons oprecht medeleven bij het veel te vroege en onverwacht overlijden van Wilfried.
Gaston Van Geyt
Querido Wilfried, wij kennen elkaar al verscheidene jaren via de cursus Spaans waarbij jouw gedrevenheid een constante was zowel in jouw liefde voor de Spaanse cultuur, die zich uitte in het verslinden van massa´s historische romans in het Spaans evenals in het volgen van vele Spaanse series, alsook in jouw liefde voor de kunst die je alhoewel je rechten had gestudeerd resoluut deed kiezen voor een job in een kunstgalerijen en-veilinghuis zodat er ook mogelijkheid was zelf te schilderen. En dan plots, werd je weggeplukt uit dit leven, alleen...Nunca te olvidaré Wilfried, una persona muy especial.
Carina Verschueren
Mijn deelneming bij dit plotse en te vroege overlijden van Wilfried die ik leerde kennen in de Spaanse les in Ninove.